Zasady bezpieczeństwa, podstawowe zasady jeździeckie:
Nie podchodzić do konia od tyłu bez uprzedniego zwrócenia na siebie jego uwagi. Prowadząc konia, należy iść po jego lewej stronie, trzymając przy pysku wodze, uwiąz lub lonże. Przy wyprowadzaniu ze stajni jednocześnie dwóch lub więcej koni należy w czasie prowadzenia zachować od poprzednika odległość co najmniej 2 m – nie naprowadzać na ogony. Taką samą odległość zachowujemy podczas postoju.
Nie dopuszczać, aby podczas postoju konie obwąchiwały się lub wzajemnie podgryzały. Zachowywać szczególną ostrożność przy podnoszeniu kończyn konia i czyszczeniu lub myciu kopyt – zawsze czynić to od przodu, a nie od tyłu. Dosiadać konia i zsiadać w sposób polecany przez instruktora. Podczas jazdy w zespole nie najeżdżać na konia poprzednika, przy wyprzedzaniu zachować odstęp co najmniej 1,5 m od wyprzedzanego konia – tak samo przy mijaniu. Przed osiodłaniem konia sprawdzić stan ogłowia, a w szczególności rzemieni policzkowych i wodzy, stan puśliśk, popręgu i przystuł. Stopa powinna opierać się w strzemieniu najszerszą częścią , nigdy nie wkładać stopy do strzemion aż po obcas.
Siedząc na koniu, nie wypuszczać z rąk wodzy, trzymać wodze prawidłowo w obu rękach, dosiad musi być zawsze mocny i prawidłowy. Zasada ta nie stosuje się podczas ćwiczeń na koniu, które wykonywane są na polecenie instruktora przy zachowaniu odpowiednich dodatkowych środków bezpieczeństwa. Podczas jazdy w terenie nie wolno wyprzedzać instruktora. Jazda parami jest dozwolona tylko na wyraźne polecenie instruktora. Złamanie zakazu może zostać ukarane poprzez „karę honorową” (np. zakup marchewki dla koni, czekolady czy placka dla kolegów ze stajni).
- ZASADY UŻYTKOWANIA KONIA:
Do pracy może być użyty tylko koń zupełnie zdrowy (lub za zgodą lekarza). Przed osiodłaniem dokładnie wyczyścić konia szczotką, sprawdzić grzbiet i kłąb konia, czy nie ma otarć, skaleczeń lub objawów odbicia. Kopystką dokładnie oczyścić podeszwy kopyt. Sprawdzić dokładnie osiodłanie i dopasowanie ogłowia.
Nie pozwolić koniowi opuszczać głowy do ziemi, gdy popręg jest podpięty jak do jazdy (może nastąpić uraz mięśnia okolicy mostka – tak zwane zapoprężenie). Nie przywiązywać konia za wodze! Jeżeli osiodłany i okiełznany koń musi zostać przywiązany, należy to zrobić nakładając mu na szyję kantar i dopiero za kantar przywiązać uwiązem do belki przeznaczonej do tego celu. Dbać o spokój konia w każdym momencie jego pracy i bytowania. Nie bić konia, w razie konieczności ukarania go uderzyć palcatem, tylko po zadzie i tylko na polecenie instruktora wydane w związku z nagannym zachowaniem konia lub potrzebami szkoleniowymi. Nie jeździć kłusem i galopem po drogach o nawierzchni utwardzonej. Nie lekceważyć najmniejszych nawet objawów chorobowych konia – zgłaszać je instruktorowi.
Unikać styczności z obcymi końmi. Wyznaczony dzień tygodnia stanowi „Dzień Konia” – konie mają wolne. Podanie koniowi czegokolwiek do zjedzenia wymaga zgody instruktora.